اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟
افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی به دلیل ترس از قضاوت منفی دیگران، خجالت یا احساس طرد شدن، از برخی موقعیت‌های اجتماعی ترس یا اضطراب دارند.
اگر چه تجربه‌ی کمی اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی امری متداول است، مثلا هنگام ارایه‌ی سخنرانی یا یک قرار ملاقات اما اختلال اضطراب اجتماعی به اضطرابی گفته می‌شود که شدید باشد و بر زندگی کاری یا شخصی فرد تاثیر بگذارد و حداقل ۶ ماه به طول بیانجامد.
افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از اینکه در حضور دیگران مضطرب به نظر برسند و گونه‌هایشان سرخ شود یا دست‌هایشان بلرزد، احساس نگرانی می‌کنند، به این خاطر که فکر می‌کنند در نظر دیگران افتضاح یا نادان به نظر می‌رسند. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال همچنین دارای علایم جسمانی شدید مانند افزایش ضربان قلب، احساس تهوع یا تعریق هستند.
اگرچه ممکن است که فرد بداند ترس و واکنش‌های جسمانی‌اش افراطی و شدید است، با این حال کنترلی بر روی آن‌ها ندارد و این علایم و واکنش‌ها کاملا به صورت غیر ارادی رخ می‌دهند.
عوامل به وجود آورنده‌ی اضطراب اجتماعی در افراد متفاوت است اما معمولا شامل موارد زیر است:
- ملاقات با افراد ناآشنا
- صحبت کردن با افراد در محل کار یا مدرسه
- سخنرانی در کلاس درس یا در جمع
- صحبت کردن با صندوقدار فروشگاه در مورد قیمت اجناس
- استفاده از سرویس بهداشتی عمومی
- خوردن غذا یا آشامیدن در حضور دیگران
- اجرای برنامه یا نمایش در مقابل دیگران
بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال به دنبال درمان نیستند، زیرا بر این باورند که این مساله بخشی از شخصیت آن‌ها است. در عوض ممکن است برای مسایل دیگری همانند افسردگی یا مصرف مواد از یک متخصص یا کارشناس کمک بگیرند.
